Bij brandganzen zijn tot nu toe vooral gekleurde pootringen gebruikt. In 2018 is ebij een klein aantal vogels voor het eerst een zwarte halsband met witte iscriptie aangelegd. De meeste vogels hebben één ring om elke poot, met op elke ring één symbool. Er worden acht verschillende kleuren gebruikt (lime, wit, geel en oranje met zwarte inscriptie, groen, blauw, rood en zwart met witte inscriptie). Een klein aantal vogels heeft een ring met twee symbolen, met om de andere poot een metalen ring.
Hieronder vindt u alle kleurcombinaties en ringtypes die tot nu toe gebruikt zijn in de verschillende kleurringprojecten aan brandganzen, inclusief de periode waarin de combinaties gebruikt zijn. De meest recente combinaties staan bovenaan. Houd er rekening mee dat combinaties van vóór 1990 erg zeldzaam zijn omdat de meeste vogels die deze ringen dragen al overleden zijn. Tussen haakjes ziet u tevens hoe de betreffende combinatie ingevoerd dient te worden op de website. Klik op een thumbnail om een groter plaatje te zien.
Brandganzen in beweging
Sinds het begin van het eerste kleurring programma (Russia I) door het voormalige Rijksinstituut voor Natuurbeheer (nu Alterra) is de populatie sterk toegenomen. Nu overwinteren er ongeveer 1 miljoen brandganzen op het Europese vasteland, vooral langs de Nederlandse en Duitse kusten. Samen met een toename in aantallen, is het wintergebied toegenomen in oppervlakte en werden veel nieuwe gebieden in de winter gekoloniseerd. Tijdens het voorjaar trekt de meerderheid van de Russiche populatie via de Baltische staten naar broedgebieden in het noorden van Europees Rusland. De toename ging hand in hand met de kolonisatie van nieuwe broedgebieden, ten westen en zuidwesten van oorspronkelijke broedgebieden in Novaya Zemlya en Vaigach in Arctisch Rusland. Vanuit deze gebieden werd de kust van de Barents' Zee en het eiland Kolguev gekoloniseerd. In 1971 werd het eerste broedgeval in de Baltische staten gevonden, op het Zweedse eiland Gotland. De Baltische populatie telt nu 6000 broedparen en lijkt niet verder toe te nemen. Sinds 1982 broeden brandganzen ook in Nederland en deze populatie bestaat uit c. 7000 broedparen. Veel van de grote kolonies van deze Noordzee populatie bevinden zich in Zeeland.
Brandganzen in alle populaties worden bestudeerd door middel van kleurringprogramma's. De Baltische populatie is vanaf 1984 bestudeerd en meer dan 5000 individuen zijn geringd met grote gekleurde plastic ringen. In Nederland zijn brandganzen geringd op verschillende lokaties in de noordelijke delta en in Friesland. Tussen 1978 en 1990 zijn 600 brandganzen die broeden in Rusland (Russia I) geringd in Nederland en Noord-Duitsland en tijdens de voorjaarstrek op Gotland (Zweden). Sinds 2002 worden brandganzen ook in enkele kolonies in het Russisch arctische gebied bestudeerd. In het studiegebied in Kolokolkova bay (Russia II) werden meer dan 3000 vogels geringd tussen 2002 en 2013. Brandganzen broeden in dit gebied sinds 1986, en het is één van de vele nieuwe broedgebieden langs de kust van de Barents Zee. De monding van de baai is een arctisch getijdegebied dat bestaat uit uitgestrekte kwelders, duinen, zandvlaktes, droogvallende platen en een aantal kleine eilanden. Alleen de hoger gelegen delen bestaan uit toendra. Wat verder landinwaarts en naar het oosten gaat het vrij abrupt over in uitgestrekte toendra. De Brandganzen hier zijn geringd door Russische en Nederlandse onderzoekers, met de volgende combinaties:
- Lime (lichtgroen) - Wit
- Geel - Wit
- Lime (lichtgroen) - Blauw
- Lime (lichtgroen) – Oranje
- Groen – Lime (lichtgroen) – vanaf 2007
- Oranje – Geel – 2013
In 2014 is een project gestart waarbij vrouwelijke ganzen zijn uitgerust met zenders en lichtloggers, en is voor het eerst gebruik gemaakt van de combinatie:
- Wit - Zwart
Een brandgans geringd in 2014 in Kolokokolva Bay, arctisch Rusland (foto: Thomas Lameris)
Meer informatie over ganzen met Wit - Zwart kleurringen en het zenderproject 'Arctic Barnies' is te vinden op www.arcticbarnies.blogspot.com.